Ομοιότητες και διαφορές της Ρωσικής Γλώσσας με την Ελληνική Γλώσσα

Οι δύο γλώσσες εκτός του κοινής προέλευσης αλφαβήτου είναι επίσης πολύ συνδεδεμένες λόγω ιστορικών συγκυριών. Η υιοθέτηση της ορθοδοξίας από τη Ρωσία το 10ο αιώνα επέδρασσε άμεσα και στη γλώσσα.

Όσον αναφορά στο μορφολογικό και συντακτικό επίπεδο, η Ρωσική έχει πάρα πολλά κοινά με την Ελληνική, αν και η σύνταξη είναι πιο ελεύθερη.

Όσον αφορά στη φωνητική, οι Έλληνες ρωσομαθείς δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα, εκτός από συγκεκριμένες δυσκολίες στην άρθρωση των συριστικών φθόγγων στα αρχικά στάδια, που μετέπειτα ξεπερνιούνται.

Σε λέξεις ελληνικής προέλευσης οι μεσοδοντικοί τριβόμενοι φθόγγοι (θ) και (δ) που υπάρχουν στην Ελληνική, στα Ρωσικά προφέρονται με 2 βασικούς διαφορετικούς τρόπους:

• Όσες λέξεις προέρχονται από την αρχαία Ελληνική, οι φθόγγοι (θ) και (δ) αποδίδονται ως (τ) και (ντ) αντίστοιχα, π.χ. η λέξη θέατρο στα ρωσικά προφέρεται "τεάτρ" ενώ η λέξη δημοκρατία προφέρεται ως "ντεμοκράτιγια".
• 'Οσες λέξεις διείσδυσαν στα Ρωσικά κατά τη βυζαντινή περίοδο, το μεν (θ) συνήθως γίνεται (φ) όπως στο κύριο όνομα Θεόδωρος που προφέρεται "Φιόντορ", το δε (δ) εξακολουθεί να προφέρεται ως (ντ).

Όσον αναφορά στους γραμματικούς χρόνους του ρήματος, τα Ρωσικά έχουν μόνον τρεις. Οι ανάγκες του λογικού διαχωρισμού της έννοιας του χρόνου καλύπτονται με τους τρεις βασικούς γραμματικούς χρόνους: ό,τι συμβαίνει τώρα ανήκει σε παροντικό χρόνο, ό,τι συνέβη ανήκει σε παρελθόντα χρόνο και ό,τι μέλλει να συμβεί σε μέλλοντα χρόνο.

Όσον αφορά την κλίση των ονομάτων, τα Ρωσικά έχουν ένα πιο πολύπλοκο σύστημα απ' αυτό της Νέας Ελληνικής, αν και δεν έχουν άρθρα. Έχουν ακριβώς τις ίδιες πτώσεις με την Ελληνική Γλώσσα, αν και δεν έχουν κλητική, έχουν όμως δοτική, οργανική και προθετική πτώση.